ည၊ အိပ္မက္ဆိုးႏွင့္ စကားလံုးမရွိတဲ့ကၽြန္ေတာ္

တကယ္ပါပဲဗ်ာ။

အဲဒီညမွာမွ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မက္ဆိုးတစ္ခု မက္ခဲ့တယ္။ အစိမ္းေရာင္ ငွက္ဆိုးက ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဝ တည့္တည့္ကို ပန္နတီေဘာလံုး ကန္သလို ေစာင့္ကန္ထည့္လိုက္တယ္။ ေကာင္းလုိက္တဲ့ကန္ခ်က္ ဂိုးတိုင္ႏွစ္တိုင္ႀကားထဲ တန္းကနဲပဲ။ ဘယ္ကေနဘယ္လို ဖမ္းရမယ္ေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။ အဲဒီဂိုးဝင္ျပီးတဲ့ေန ့ကစျပီး အေမွာင္က်သြားလိုက္တာ ကုိယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ မနည္းကုန္းရုန္း ျပန္ရွာလိုက္ရတယ္။ မ်က္လံုးဖြင့္ႀကည့္လိုက္တိုင္း အစိမ္းေရာင္ငွက္ဆိုးက ဓါးႀကီးမိုးျပီး မာန္ဖီေနလိုက္တာ။ မေနႏိုင္လို ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ လွမ္းဆဲလိုက္ေသးတယ္။ ေသခ်င္းဆိုး ငွက္ဆိုးလို ့။

မဆီမဆိုင္ဗ်ာ။ သူတို ့ဟာသူတို ့ ဘာသာေရးစစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲတာ ကၽြန္ေတာ့္တို ့ကုိလာ ထိတယ္။ ကိုယ့္ဟာကို သီးသန္ ့ ေနေနတဲ့ဟာ။ အင္းေပါ့ေလ။ ကမာၻ ့ရြာႀကီးထဲမွာမွ ကိုယ္က လိႈင္းသြားစီးမိ လိုက္တာကိုး။ လိႈင္းေတြႀကားထဲမွာ အကိုင္အတြက္မတတ္ေတာ့ စုန္းလုံးကို ျမဳပ္ေရာ။ မွီရာေတာ့ ကုန္းေကာက္လိုက္ေသးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုး သံုးလုိ ့ကို မရေတာ့ဘူး။

ဒီလိုနဲ ့ " ငါ့ ဒိန္ခဲေတြ ဘယ္သူေနရာေရႊ ့လိုက္သလဲ" လို ့ အားရပါးရ လွမ္းေအာ္လိုက္မိတယ္။

ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာစရာစကားလံုးေတာင္ရွာမရဘူး။ ဒီလို ခံစားမႈမ်ိဳး ရည္းစားနဲ ့ကြဲျပီး အသည္းကြဲခဲ့ဖူးေတြ နားလည္ပါလိမ့္မယ္။ ခင္ဗ်ားတို ့ ခ်စ္တဲ့ ရည္းစားပတ္သက္တာေတြ တစ္ခုမွ ျပန္မႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုခံစားရမလည္း။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုယ္ဖန္တီး ထားတာေတြ တစ္ခုမွျပန္မရေတာ့ဘူးလို ့ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ကမာၻပ်က္လုမတတ္ ခံစားရတယ္။ တကယ္ပါ ဖြင့္ဆိုရွင္းျပဖို ့ စကားလံုးမရွိဘူး။

သည္ေန ့မနက္ေတာ့ အိပ္မက္ကလန္ ့ႏိုးလာေလရဲ  ့။ ဒါေပမယ့္ ဒဏ္ရာက်က္ဖို ့ေတာ့ လိုေနေသးတယ္။ အခ်ိန္ဆိုတာ အေကာင္းဆံုး သမားေတာ္လို ့ဆိုစမွတ္ေတာ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူ၊ ခင္သူ၊ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးရဲ ့ နားလည္စြာေျဖသိမ့္ေပးႏိုင္မႈတို ့ကို ရိုးရိုးသားသား ငတ္မြတ္ေနမိပါတယ္ဗ်ာ။

(အထက္ပါစာကို ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ ့ေရးပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ စေနေန ့ကစျပီး ဆိုဒ္ကို ၇၈၆ ဟက္ကာေတြ တိုက္လို ့ hosting server က ေဒတာေတြ သံုးစားမရေတာ့လို ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ ့ကိုေက်ာ္ တို ့အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေျဖရွင္းဖို ့ႀကိဳးစားပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းဆံုး အေျဖက အသစ္လုပ္ပါဆိုေတာ့ ယခုလို ျမင္ေနရတာပါ။ အားလံုး နားလည္ စာနာေပးႏိုင္မယ္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ က်န္ေနေသးတဲ့အပိုင္းေတြကို အျမန္ဆံုး ျပီးေအာင္ ႀကိဳးစားသြားမွာပါ။ အခုေတာ့...)