သင္ေသသြားေသာ္ဆရာေဇာ္ဂ်ီ
ေၾသာ္ . . .လူ႔ျပည္ေလာက၊ လူ႔ဘ၀ကား
အုိရနာရ၊ ေသရဦးမည္ မႇန္ေပသည္တည့္။
သုိ႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တုိ႔ေျမသည္
အေျခတုိးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏။
သင္၏အမ်ဳိးသား၊ စာစကားလည္း
ႀကီးပြားတက္ျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏။
သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏႇင့္၊ သစၥာအေရာင္
ၪာဏ္တစ္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္၀င္းလ်က္က်န္ေစသတည္း။
ေဇာ္ဂ်ီ
၁၉၃၅ ခုႏႇစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ၊ အုိးေ၀ မဂၢဇင္း
ရင္ထဲမွာ စိမ္႔၀င္ေနေအာင္ ခံစားရပါတယ္။
ReplyDeleteေလးနက္တဲ့ အသိတစ္ခုကို စြဲျမဲေစပါတယ္။
အဆင့္မနိမ္႔က်တဲ့ စိတ္ဓါတ္ကုိရေစပါတယ္။